Eifel - Motorweekend
Motorweekend Eifel
Het eerste motorweekend avontuur op onze eigen motoren! Met de Heavy Duties koffers volgepakt een weekend naar Duitsland en België met ideale weersomstandigheden. Geen wind en warme temperaturen (tropisch!).
Op de avond voor vertrek zijn we nog druk aan het werk in ons nieuwe huis. Inpakken voor het weekend moest toch echt op de vroege donderdagochtend. Bertha maakt ’s ochtends in de keuken heerlijke broodjes voor onderweg, terwijl Erik aan de slag gaat met het sjouwen en monteren van de Heavy Duties koffers. De koffers zijn nog amper gebruikt maar we weten wel dat er een belangrijk onderdeel aan de koffers ontbreekt. Een handvat om de koffers te vervoeren naar bijvoorbeeld je hotelkamer. Het tillen van de (soms zware) koffers is zonder handvaten een behoorlijke opgave. We moeten snel naar de tekentafel om een idee te schetsen en de handvaten zelf te maken.
Na het inpakken kon het avontuur dan eindelijk beginnen. Nog voor vertrek hebben we een eerste ongeval! Bertha valt van haar motor, nee, dit is nog geen motor wereldreis! Het is echt even wennen met de Heavy Duties. Eerst beide voeten aan de grond en pas dan eventueel de standaard uitklappen. Maar geen paniek, behalve een klein krasje op de linkerkoffer geen schade. Vertrekken!
Via de A2 en de A12 zijn we bij Arnhem de grens gepasseerd. Onze vorige tocht richting Maastricht op de Transalp en een gehuurde Suzuki V-strom ging bijna compleet binnendoor, maar deze keer hebben we voor de snelle route gekozen. Rond 15.00 uur kwamen we aan in Keulen bij Karin, familie van Bertha. Bij Karin konden we achter parkeren, een privé parkeerplaats midden in de stad. En zoals we al verwacht hadden, was de tafel al gedekt! Want bij Karin moet er goed gegeten worden en de wijn rijkelijk stromen! Vlak voor aankomst in Keulen een heerlijke lunchstop gehad, en nu weer eten! Maar beleefdheid wint het van de gevulde maag en we eten door met een glimlach.
Na het eten hebben we even rustig op het balkon in de zon gezeten met het parkgeluid op de achtergrond. Maar warm weer maakt dorstig, dus al gauw zijn we samen met Karin op een bejaard pasje naar de plaatselijke bierstube gelopen. Hier kwam Karin vroeger vaak met haar man, maar na zijn overlijden komt ze hier enkel nog af en toe met vriendinnen. Hoe dan ook, het bestellen is ze niet verleerd, als een ware directrice instrueert ze het personeel dat we direct geholpen dienen te worden. Kohl’s bier! Het smaakt ons uitstekend, en in de vroege avondzon raken we al snel aangeschoten. Thuis in de flat van Karin hebben we samen nog een Duitse krimi gekeken, waarna we op de slaapbank heerlijk geslapen hebben.
De volgende ochtend was het al vroeg feest. Karin roept uit het raam wat Hans komt doen zo vroeg?! Dat was toch niet de afspraak! Hans is de man van de schoonmaakster en is gestuurd omdat zijzelf niet kan. Karin kan hem niet zomaar wegsturen, dus tijdens het aankleden en douchen was Hans het huis aan het poetsen. Moet ook gebeuren J. Na een heerlijk Duits ontbijt was het tijd om te vertrekken naar onze volgende bestemming; Motor Hotel Lindental in Bad Bertrich. Deze keer wel binnendoor, helaas zonder werkende Garmin Zumo 550. De buitenlandse kaarten zijn niet goed geladen waardoor er enkel een pijl zichtbaar was op het scherm. Na een korte tussenstop bij de Burgerking om de Wifi te misbruiken konden we verder op pad met navigatie op de telefoon (Navigator Free). Prima navigatie, maar het verstoorde wel onze communicatielijnen. Dat hebben we na twee dagen rijden al goed gemerkt. Het communiceren met elkaar is ontzettend leuk maar ook heel nuttig. Je kan elkaar aanwijzingen geven, of gewoon slap ouwehoeren. Perfecte aankoop, of eigenlijk het perfecte verjaardagscadeau van Bertha!
Motorrijden in het Eifelgebied is voornamelijk berg op en af en veel bochtenwerk. Niet het ‘simpele’ motorrijden zoals in Nederland, maar veel schakelen en sturen. Met zwaaien naar collega’s zijn we op een gegeven moment maar gestopt, zoveel motoren rijden hier! Van racemodellen tot motoren met zijspan en aanhanger. Het lijkt wel of half Europa zich hier verzameld heeft op een motorfiets, op zulke momenten is zwaaien vermoeiend. Maar de omgeving is prachtig, veel groen en mooie uitzichten. Ook tijdens onze uurlijkse stopmomenten genieten we van de omgeving.
Rond 16.00 uur komen we doorweekt van het zweet aan in Bad Bertrich. Erik rijdt voorop en stopt bij het eerste hotel dat hij ziet en wijst ernaar. Bertha knikt, in één keer het juiste hotel gevonden. Nadat we de motoren geparkeerd hebben onder het afdakje achter het hotel en we ons ontdaan hebben van diverse kledingstukken, lopen we naar de receptie. De eigenaren stellen zich voor en we voelen ons gelijk welkom. “Biertje of willen jullie eerst naar de kamer?”, vraagt de eigenaresse. Eerst maar even de spullen droppen en een snelle douche, besluiten we. Dan kunnen we daarna de rest van de middag en avond chillen en vooral niet nog meer zweten. Het eerste blonde biertje gaat er lekker in. Terwijl wij van de biertjes en nootjes genieten, probeert de eigenaar de GPS kaart zichtbaar te maken. Deze staat namelijk wel op de SD-kaart, maar wordt niet herkend door het toestel, waardoor we in Duitsland alleen maar een route en pijl in beeld krijgen zonder wegen. Helaas lukt het de eigenaar ook niet. Daarna hebben we diverse mede motorreizigers in het hotel gevraagd, maar ook zij wisten het niet op te lossen. Wel begrijpen we nu dat er meer mensen zijn die problemen hebben met de navigatie. Bovendien leren we dat het normaal is dat je het geluid van de navigatie uitzet, zodat deze niet door de communicatielijn met je partner heen gaat. Het driegangen-diner eten we met de pot mee, zoals ook alle andere 36 motorrijders doen. Na het diner wisselen we nog diverse motortips en -tricks uit. Maar bij het slapen gaan stond wel vast dat één nacht in zo’n motorhotel genoeg voor ons was. Één avond over motoren praten is leuk, maar niet een heel weekend of een hele week, zoals de meeste motorreizigers doen die daar verblijven.
Op 7 mei staan we rond 07.30 uur op. Na een lekkere douche kunnen we buiten ontbijten. Genieten! Om 09.30 vertrekken we, op naar Luik! De Navigator-app leidt ons vandaag wederom door het mooie Eifel gebied. Haarspeldbochten door de bossen en mooie wegen over de heide. Doordat er in een dorpje een weg was afgezet, hebben we zelfs nog een stuk offroad gereden met haarspeldbochten. Dit was wel even spannend. Onder het motto ‘gas houden’ is ook Bertha hier zonder kleerscheuren van afgekomen.
Langs het circuit van Spa was het enorm druk met auto’s. Uiteindelijk hebben we in dit stadje een heerlijke croque monsieur gehad! Een uurtje later komen we aan in Luik. In deze grote stad hebben we wel even moeten zoeken naar ons hotel midden in het centrum en naar een goede en veilige parkeerplek voor onze motoren. Uiteindelijk hebben we ze op de stoep voor het hotel geparkeerd. Na een koude krappe douche in het gure hotel doen we een poging om nog wat van de stad te zien. Alle highlights zijn echter al gesloten en we besluiten om de Belgische bierkaart volledig uit te proberen en mensen te kijken om toch nog wat cultuur te ‘snuiven’. Uiteindelijk zijn we in een gezellige biertuin geëindigd.
Na een ontbijt in de stad de volgende ochtend, vertrekken we wederom rond 10.00 uur. De eerste twee uur rijden we binnendoor naar Maastricht en verder omhoog. Wanneer het landschap te veel op elkaar begint te lijken besluiten we via de snelweg onze weg naar huis te vervolgen. Rond 14.00 uur komen we heelhuids thuis aan. Na een kleine poetsbeurt staan de motoren weer te glimmen. We kunnen niet wachten tot de volgende motorrit!